به نام تو که بخشنده ترینی

گناهم یه جور مریضیه

فی قُلوبهمْ مَرضٌ فَزادَهُمُ اللهُ مَرَضا  (سوره بقره ایه 10)

چند روز پیش تو تفسیر این آیه شریفه به یه نکته جالب برخورد کردم

که گفتم جون میده واسه وب نویسی

از قول مفسر گرانقدر البته با اندکی دخل و تصرف در نوع نگارش نه محتوا :

جونم براتون بگه:

تاحالا دیدی وقتی آدم مریض میشه (جسمی) بدن آدم سست میشه

مقاومت بدن در برابر میکروبا کم میشه ، دستگاه گوارش آدم مشکل پیدا میکنه و

 اشتهاء کم میشه ،مزاج آدم تغییر میکنه و هیچ غذایی دیگه مزه نمیده 

حتی قرمه سبزییای خوشمزه ی  مامان بزرگ که قبلآ...

مرض یا همون گناه (بیماری روحی) درست مثه همین علامتارو داره ،

منتها دیگه به جای اشتها و مزاج ، دل خواسته هاش عوض میشه،

حقائق و معارف رو درک نمیکنه ،دیگه با هیچ دلیلو برهانی قانع نمیشه ،

به هیچ عقیده ی سالمی نمیتونه اتکاء کنه ، از تفکّر درستو توجه به خداو

 عبادتو خدمت به مردم دیگه لذّت نمیبره و زود خسته میشه ،

 مثه مالیخولیاییا که از هرچی باید بترسن نمیترسنو

و از هرچی نباید بترسن میترسن دیگه حرف هیشکسم توشون اثر نداره

خوب آدم اینجور موقعا باید چیکار کنه وقتی سرما میخوره  ، تب میکنه و... ؟؟؟

درسته به دکتر مربوطه رجوع میکنه اگه ویروس ضعیف باشه و هنوز خیلی

فعّال نشده باشه با چند تا قرص و شربت حلّه ،

امّا اگه بیماری مسری باشه و ریشه دار،کار به این راحتیا تموم نمیشه ، 

آمپول و آزمایشای جور واجور رو شاخشه

درمون گناه و مریضی دلم همینه ، 

اگه کچولو باشه واز رو غفلت، مدعی عمومیم نداشته باشه

کار با چند تا أستغفرولله و پشیمونی از ته دل تمومه

امّا اگه انقد اهمیّت نداده باشی که بیماری ریشه دونده باشه و جونتو گرفته باشه ،

ترک کردنشم سخته امّاشدنیه، چون همیشه در کرم خدا بازه

فقط یه توبه خالص ، پشیمونی از ته دل، یه قول محکم که دیگه تکرار نشه،

یکمم سختی بکشی تا لذت گناه از دلت بره ... 

شب و نصف شب بری در خونه ی خدا تا ببخشدت

آخه میدونی من شنیدم اونایی که خدارو دوست دارن شبا باهاش صحبت میکننو

 درد دلاشونو به اون میگن

شنیدم شبا فاصله آدما با خدا کمتره ، آدم خوبا با خداشون خلوت کردن ،

حتی اگه امثال من گناهکارم اون موقعا برن حتمآ دست خالی بر نمی گردن ،

بارش رحمت خداست ، خدا فقط منتظر یه بهونست اونم حرکت منو تو ه

 پس بیایم خدا رو زیاد منتظر نذاریم