بسم الله الرحمن الرحیم 

 میلاد هشتمین نور خدا، نور چشم مرتضی، شمس ال فاطمه(س)، علی ابن موسی الرضا (ع) مبارک و خجسته باد.

دوست داشتم براتون مقاله و شعر بذارم به مناسبت این ولادت با سعادت اما دلم پره بذارید حرف دلمو بگم

بیا جوون امروزو یه جور دیگه نگا کنیم

دیروز داشتم شاد و شنگول  از کلاس بر میگشتم بعد از یکَم انتظار ،یه تاکسی وایستاد .

خوشحال شدم ، رانندش یه پیر مرد به ظاهر معمولی بود . گفتم خدارو شکر راحت میرسم خونه ،

اما این حباب خوشبینی منو طولی نکشید که صدای نوار آقا ترکوند .

همه ارادمو جم کردم گفتم : آقا میشه نوارو خاموش کنین یا...

خاموش کرد              خوشحال گفتم متشکر

خیلی طول نکشید ، یهو نگه داشت گفت پیاده شو!!!!!!

سریع پیاده شدم  تردیدم نکردم  اما بی اختیار نه تا حد انفجار ولی عصبانی شدم

تا اومدم زبون به شکایت باز کنم ... به لطف خدا یه چیزی دلمو آروم کرد ،دیگه فقط میگفتم خدارو شکر  خدارو شکر خدارو شکر...

همیشه ما روزیخور دین بودیم یه بارم به خاطر دینو اعتقادمون حرف خوردیم

تو دلم گفتم نمیدونم چیزی هست یا نه اما خدایا این کم ناچیزو ازم بپذیر

و اما بعد؛

 یه تاکسی دیگه گرفتم که داستان تازه  ازینجا شروع میشه

دو تا جوون به قول امروزی ها سوسول سر نشینش بودن

اول شک کردم گفتم اینم مثل اونه، اما چون عجله داشتم سوار شدم ،فقط خدا خدا میکردم نوار نذاره

(ولی اگرم میذاشت دوباره همون کارو میکردم)

یه صدای آرومی منو از افکارم بیرون آورد گفتم وااااااااای بازم ...

دقیق که شدم دیدم مدح حضرت صاحب الزمان (عج) آنقدر خوشحال شدم که باورم نمیشد

خیلی برام جالب شده بود ، دیگه تا آخر مسیر حواسم به اونا بود

موضوع حرفاشونو بگم باورتون نمیشه

 اولش بدون اینکه حواسشون به مسافرا باشه تو عالم خودشون بودن و از حسرت زیارت امام رضا (ع) میگفتن

بعد انتظار و شوق دیدن آقا صاحب الزمان(عج)       سومیش : نگران هدایت دوستای مشترکشون بودن

تحلیل جالبی در باره نماز خوندن داشتن 

اولی: بهش گفتم  بابا مهدی نگا کن خدا بهت اینهمه نعمت بی حد داده مثه همین سلامتی 

اما در عوض چی خواسته ؟ دو رکعت نماز ،تو اونم دریغ می کنی، بی انصافی نیست!

دومی: مهدی رو بی خیال، منم اینارو بهش گفتم ولی اون خودش نمیخواد ، آدم بایدخودش مایشو داشته باشه مگر نه...

یا در مورد مجید که دوست دیگشون بود:

اولی : تا کی سرکشیو گناه ،مگه نمیدونی فردا باید جواب بدی ، چرا از الان فکر فردات نیستی ؟

و اینک چند درس از این داستان دوستانه :

زود قضاوت نکنیم، درسته ظاهر آدما بروز درونیاتشونه، ولی همیشه ام اینطور نیست ، خیلی وقتا قراره بعدآ تغییر کنن

 و بیرونشون بشه ظهور صفای درونشون ،

یکی پیر میشه هنوز راهو پیدا نکرده یکی اول جوونیه نصف راهو رفته

همدلیو نگرانیشون برای دوستاشون ، اینهمه حرف ساده اما عمیقشون ، دل بی ریا و زلالشون و ................

خدایا ماجوونای خوبی داریم اما گاهی غافلیم، تو تنهاشون نذار

امان ز لحظه ی غفلت که ناظرم هستی